Hellfire

 

 D'Häll existéiert an et ass net néideg et ze beweisen, well vill gleewen drun, an d'helleg Schrëfte schwätzen kloer doriwwer op e puer Plazen. 

Wat fir eng Plaz et ass, gesäit een aus de Wierder vum fromme Job, dee seet:   Loosst mech e bëssen freeën, ier ech op d'Rees goen, ouni zréckzekommen, an d'Land vun der Däischtert, d'Land vum Doudesschidden, an d'Land vun der décker Däischtert an der Onrou, wou d'Liicht ass wéi déi schwaarzst Nuecht.   (Job 10:20-22).  
   Nodeems hien d'Häll observéiert huet, beschreift de fromme Job et am Detail an traureg. Hien nennt et eng däischter Plaz, oder e miserabelt Land dat voller Ierger ass a wou näischt Gutts a Schéines gëtt, awer nëmmen Stéierungen, Ongléck an éiwegt Schrecken. D'Fro stellt sech, wien gären an esou engem Land wunnen, oder wien géif net vun Angscht erfaasst ginn, just beim Gedanken, op esou enger schrecklecher Plaz vun der éiweger Péng ze kommen?
   Dofir, ier mer d'Schrecken vun der Hell betruechten, loosst eis d'Gnod vu Gott froen, datt de gudden a barmhäerzege Gott eise Geescht erliichtert an eis d'Spuer Angscht virun der Hell gëtt.
   Wa mir vun der Hell schwätzen, si mir verpflicht seng éiweg Schrecken ze berücksichtegen, déi fir Sënner reservéiert sinn, déi sech net berouegt hunn, dat ass, éiweg verdammt Leit, an den éischten Horror ass Hellfeier.

  
   Hellfire

   Den Här Jesus Christus beweist datt et éiwegt Feier an der Hell ass, wéi hien zu de Verdammt sot:  Gitt vu mir, Dir verflucht, an dat éiwegt Feier, dat fir den Däiwel a seng Engelen virbereet ass   (Matthäus 25:41).

   Also, an der Hell gëtt et e Feier an deem déi Verdammt fir all Éiwegkeet brenne muss. Wat fir eng schrecklech Péng et ass, ka kee Mënsch op der Äerd sech virstellen oder ausdrécken.  
   Vun all de Folgen op dëser Welt, déi sech souguer virstelle kënnen, ass keng méi grouss, méi staark oder méi schrecklech wéi d'Péng duerch Feier verursaacht. D'Péng vu Schlagen, Kräizegungen an d'Ofschneiden vun Glidder si schrecklech, awer si kënnen net mat der Folge vum Feier vergläicht ginn, déi komplett onerhalbar an onmënschlech ass. 
   Wann eng Persoun iwwerhaapt rout-waarm Eisen beréiert, wéi eng Péng ass dat, dat heescht, wéi eng Péng an Tréine!? Am selwechte Moment fällt d'Haut of an d'rout Fleesch gëtt opgedeckt, an de schrecklechste Péng leeft duerch d'Schanken an de Märch, dat heescht d'Nerven. 
   Wann dat nëmmen duerch momentan beréieren vun rout-waarm Eisen gemaach gëtt, wat geschitt nëmme wann eng Persoun gezwongen ass seng Hand op dat Eisen fir e puer Stonnen ze halen. Wéi konnt hien dann ophalen a béien, dat heescht, zéien, zidderen a sech a schreckleche Péng dréinen? 
   Et ass ganz kloer, datt hien aus dem onerklärleche Péng haart kräischen a wéi e Wahnsinn ausgesäit!
   Wann onerwaart Péng duerch e Feier produzéiert gëtt, deen e puer Stonnen dauert, wat geschitt wann et méi laang dauert? Wann ierdescht Feier onerwaart Péng produzéiert, wat wäert dat éiwegt Feier vun der Hell maachen, datt Gott a senger Roserei gebrannt huet fir béis Sënner ze bestrofen?
   Den Hellege Johannes beweist och vun dësem éiwege Feier vun der Hell an der Offenbarung mat de Wierder:  Wien d'Béischt a säi Bild veréiert a seng Mark op seng Stir oder op seng Hand kritt, deen och de Wäin vun der Roserei vu Gott drénken, deen an d'Coupe vu senger Roserei gegoss gëtt. Hie wäert mat Feier a Schwefel an der Präsenz vun den hellege Engelen an an der Präsenz vum Lämmche gefoltert ginn   (Opb. 14: 9-10).
   Soen dës schrecklech Wierder net de Sënner ganz kloer datt d'Hällfeier existéiert an datt d'verdammt Leit schrecklech an onerklärlech Péng an dësem éiwege Schwefelfeier leiden?
   Dofir, léifste Gott, erliichtert all blann Sënner, déi op hire Misär a Ruin lafen. Maachen dës blann an onvernünfteg Narren schlau a bewosst vun hirer grousser Dommheet an déi schrecklech Péng, déi hinnen an der anerer Welt waarden. Gitt datt se iwwer dëst Recht reflektéiere kënnen an datt dës Reflexioun fir d'Erléisung vun hiren onstierwleche Séilen ka sinn. Amen!