Слугата на кралевите - пример за вистинската христијанска православна вера

 

 

четврток, 23 октомври 2014 година

Кралскиот слуга - пример за вистинската христијанска православна вера

„И тој пак дојде во Кана Галилејска, каде што водата ја претвори во вино. Имаше некој царски службеник чиј син беше болен во Капернаум. Кога чу дека Исус дошол од Јудеја во Галилеја, отиде кај него и го молеше да слезе и да го излечи неговиот син, зашто беше пред смртта. Исус му рече: „Ако не видиш знаци и чуда, нема да веруваш. Царскиот службеник му рече: 'Господине, слези пред да умре моето дете.' Исус му рече: 'Оди, твојот син живее!' Човекот поверува во зборот што му го кажа Исус и си замина. Додека тој сè уште одеше надолу, слугите притрчаа да го пречекаат со веста дека неговиот син е жив. Затоа ги прашал за часот кога почнал да се чувствува подобро. Му рекоа: „Вчера околу седмиот час треската го остави. Тогаш таткото знаеше дека токму во тој час Исус му рече: „Твојот син живее“. И тој поверува и целото негово домаќинство“  (Јован 4:46-53).

  Во овој дел од Евангелието Господ го лекува синот на царскиот слуга. Овој слуга е пример за тоа како  треба да се однесуваме во нашите физички и особено духовни потреби.

  Во нашите потреби, секогаш и само треба да се обраќаме кон Бога во молитва, Кој е единствениот способен да ги исполни сите наши потреби  . Меѓутоа, за да се обратиме кон Бога во нашите потреби преку молитва, потребно  е да ја имаме светата христијанска православна вера, бидејќи без вистинска вера во Бога не сме ни  во состојба да бараме Божја помош за нашите потреби. Од Бога треба да се надеваме само и на духовните и на материјалните добра кои се  неопходни и корисни за нашиот  земен живот и вечното спасение.

  Следејќи го примерот на царските слуги, и ние сме должни и треба да се грижиме и за материјалните и за духовните потреби на нашите ближни. Ако не се грижиме за материјалните, а пред сè за духовните потреби на нашите ближни, ние сме  извршители на многу тешки гревови и како такви сме на пат кон вечното уништување, како што потврдува и  апостол Павле:  „Ако некој не се грижи за своите, а особено за оние од своето домаќинство, тој ја одрекол верата; „Тој е полош од неверник“  (1. Тим 5:8). Амин!